Um óvinsældir foringja

Samfylkingarmenn eru að fara á límingunum vegna slælegrar útkomu formanns þeirra og flokksins í skoðanakönnunum undanfarið.  Þetta kemur fram hjá þeim í bloggheimum, síðum dagblaða og spjall- og umræðuþáttum í ljósvakamiðlum.

Vinsælasta skýring þeirra nú er að fólk þoli ekki að það sé kona sem er uppi á dekki og að kynferði hennar sé helsta skýringin á gagnrýni á hana sem hefur leitt til þessara óvinsælda. Þessu heldur t.d. Torfi Tulinius, félagi í Samfylkingunni á lofti í grein í Morgunblaðinu í dag.  Þessi skýring heldur nú ekki vatni. 

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir rakti sjálf óvinsældir sínar í Kastljósi í gærkvöldi  til andstöðu sjálfstæðismanna við sig.  Harla léleg skýring það!

Nú var Davíð Oddsson lengi vel óvinsælasti stjórnmálamaður landsins- og reyndar yfirleitt á sama tíma einnig vinsælastur.  Að honum og persónu hans var vegið með ýmsum hætti á öllum tímum.  Ekki er hann kona.

Nei, ég held að samfylkingarfólk verði að leita annarra og betri skýringa á óvinsældum formanns síns og flokksins. 

Þeir gætu t.d. litið í eigin rann.  Ósamlyndið og málefnalegt ístöðuleysi er t.d. hrópandi.  Formaðurinn kallar á frestun á stóriðju.   Á sama tíma koma tveir þingmenn Samfylkingarinnar fram í fjölmiðlum og vilja álver í þeirra eigin bakgarði.  Hin geðþekki Kristján Möller, vill álver í Húsavík og Jón Gunnarsson, reyndur maður í sveitarstjórnarmálum og atvinnumálum vill álver að Keilisnesi. 

Ósamlyndið tekur einnig á sig ólíklegustu myndir, þegar forystumaður Samfylkingarinnar í Hafnarfirði einn fárra Hafnfirðinga, ákvað að láta ekki uppi afstöðu sína varðandi stækkun álvers í Straumsvík.  Bæjarstjórinn sjálfur, Lúðvík Geirsson, sem var kjörin til að gæta hagsmuna bæjarbúa í hvívetna, stendur nú uppi með það að ákvarðanir hans, eða öllu heldur ákvarðanafælni, hefur stefnt atvinnuöryggi hundruða bæjarbúa í stórhættu og minnkað möguleika á að bæta hag bæjarbúa með skatttekjum af álverinu. 

Þá má Samfylkingarfólk einnig athuga skoðun Torfa Tulinius, félaga í Samfylkingunni, sem segir í Moggagreininni í dag m.a. eftirfarandi: "...Fáir taka til máls til að verja Ingibjörgu: sífellt nöldur hjá andstæðingum hennar, en áberandi þögn úr röðum forystumanna Samfylkingarinnar." (undirstrikun mín)

Ég held að Samfylkingin og formaðurinn geti alveg leyft sér að líta í eigin rann.  Það geislar nú ekki beinlínis af heimilisgleði á þeim bænum!

Heimasíða www.astamoller.is

Athugasemdir

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 10.4.2007 kl. 16:13]

Sæl Ásta.

Úr því þú minnist á umræðuþáttinn í sjónvarpinu í gærkvöld vekur athygli mína þögn þín um frammistöðu þíns eigin formanns. Þess í stað kýst þú að veitast að öðrum, þ.á.m. Ingibjörgu Sólrúnu sem hefur verið bitbein ykkar sjálfstæðismanna undanfarin ár. Kannski var ekki við öðru að búast úr þessum ranni - en mig langar að leggja hér orð í belg.

Ingibjörg Sólrún er sú sem að kveður í stjórnmálum um þessar mundir. Hún er sú sem hinir stjórnmálaforingjarnir óttast - ekki síst þið sjálfstæðismenn - sú sem mest er lagt í að níða niður.  Hún er stjórnarandstæðingurinn með ákveðnum greini.

Þú bendir réttilega á að Davíð Oddsson var á sínum tíma hvað eftir annað kosinn óvinsælasti stjórnmálamaður landsins, um leið og hann mældist stundum sá vinsælasti. Þú telur væntanlega að hann hafi engu að síður verið merkur stjórnmálamaður. Þannig hafa sjálfstæðismenn a.m.k. látið hingað til.

Ingibjörg Sólrún er umdeildur stjórnmálamaður - það segir mér að það er í hana spunnið. Afrek hennar á borgarstjórastóli í velferðar- og jafnréttismálum segja heilmikið um mannkosti hennar. Framganga hennar segir mér og fleirum heilmikið um heilindi hennar og hreinskiptni. Vinsældir hennar verða ekki vegnar á vogarskálum kynferðis - ekkert frekar en þínar. Þar eru allt önnur lögmál að verki, sem þú þekkir mætavel (og tekur fullan þátt í ef marka má skrif þín hér ofar).

Samfylkingarmenn eru stoltir af henni sem foringja sínum. Könnunin sýnir að um 90% flokksmanna eru ánægðir með hana sem leiðtoga. Hún er kona með hugmyndir, kjark og heiðarleika.

Ingibjörg Sólrún veitist ekki að öðrum stjórnmálamönnum persónulega, hvorki konum né körlum, en heldur sig ævinlega við málefni og rök. Þjóðin þarf á slíkum stjórnmálamönnum að halda - þú gætir sjálf ýmislegt af henni lært.

Með góðri kveðju,

[Ásta Möller, 10.4.2007 kl. 16:44]

Sæl Ólína og takk fyrir línuna frá þér.

Mér er ánægja að lýsa því yfir að ég mér fannst minn formaður standa sig með  mikilli prýði í Kastljósi í gærkvöldi og hef þegar fengið tækifæri til að hrósa honum milliliðalaust.  Hann er yfirburðastjórnmálamaður, sem vekur traust fyrir málflutning sinn, yfirvegun, húmor og einstaka þekkingu m.a. á efnahagsmálum. Við sjálfstæðismenn erum að sönnu stolt af okkar manni og ekki síður okkar varaformanni.

Ingibjörgu Sólrúnu þekki ég frá háskólapólítíkinni og ber virðingu fyrir henni sem stjórnmálamanni, þótt ég sé fráleitt sammála henni í mörgum málum og finnist ákveðið ístöðuleysi einkenna hennar málflutning sem hefur versnað með árunum.

Vangaveltur mínar í blogginu snerust fyrst og fremst um hvað samfylkingarfólk vill vísa ábyrgð á stuðningsleysi við formann sinn á aðra.   Mér, sem hef fylgst með samskiptum þingmanna flokksins í návígi á þingi, kemur ósamlyndið og kátleysi þeirra ekki á óvart. 

Stjórnmál snúast um að fylgja eftir skoðunum sínum svo þær megi verða til þess að bæta hag samfélagsins og fólksins sem í því býr.  Það felur einnig í sér að mynda sér skoðanir á áherslum annarra, m.a. stjórnmálamanna.  Það er ekkert persónulegt við það og einkennilegt að þú skulir taka þann pól í hæðina að ég sé að "veitast að" einum eða öðrum með því að lýsa skoðunum mínum á málflutningi þeirra.  

Með bestu kveðju, Ásta Möller

[Inga Lára Helgadóttir, 11.4.2007 kl. 02:00]

Ég get ekki hugsað mér að það stoppi fólk með að kjósa flokkinn því að þarna sé kona á ferð, eða ég veit ekki, ég mundi ekki bera efasemdir til kvenna sem væru fullar af réttlæti, kjarki og orku til að komast áfram með góð málefni og ná langt.

þá er ég að tala um hvaða konu sem þessi lýsing á við, ekki endilega að tala um hana, vil ekki tala í svo persónulegum nótum...